καλως ηρθατε...

καλως    ηρθατε...
κανετε κλικ πανω στο μπλε αστερακι...

Συνολικές προβολές σελίδας

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Ελενα καπακιώτου zinaa kapa Αντίο Μανούλα μου.....




























ΑΝΤΙΟ ΜΑΝΟΥΛΛΑ




Στις 23-2-2009 ξύπνησα με ένα άσχημο και σημαδιακό όνειρο! 
Όλη μέρα σκεφτόμουν, τι να σήμαινε...

«Είδα την κόρη μου γυμνή με ανδρικά όργανα..»

Κάτι μου έλεγε πως κάποιο άτομο εξ’ αίματος 
θυληκού γένους θα πάθει κάτι κακό.
Μην με ρωτήσετε πως το ένιωσα αυτό… πάντα και σπάνια φυσικά.. 
πολλά από τα όνειρα μου,
τυγχάνει να βγαίνουν αληθινά.




Όλη μέρα σκεφτόμουν…το μυαλό μου πήγε στην μητέρα μου.
Δεν μένω κοντά της… αυτή στην Λευκωσία, εγώ στην Λεμεσό.
Προτίμησα να πάρω τηλέφωνο την αδελφή μου,
γιατί η μαμά δεν ακούει καλά από το ακουστικό και 
πάντα δυσκολεύει την τηλεφωνική μας συζήτηση. 
Ρώτησα αν η μαμά είναι καλά… μου είπε ότι είναι όλα εντάξει.
Το κλείσαμε.. αλλά και πάλι δεν ησύχαζα.
Σκέφτηκα να πάρω και την γυναίκα του αδελφού μου,
αν και εκείνη τα ίδια μου έλεγε ίσως να ησύχαζα. 
Μου είπε πως η θεραπεία που κάνει έχει επιπλοκές
και ότι έχει αδυνατίσει αρκετά,
μου συνέστησε να πάω να την δω.


Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο έπιασα αμέσως την μαμά,
λέω ότι θα δυσκολευτώ να συνεννοηθούμε,
αλλά τουλάχιστο θα την ακούσω.

Η φωνή της αρκετά αδύνατη..της είπα πως θα πάω την Κυριακή 
μου είπε αν θα πάω να μαγειρέψω κι’ όλας
γιατί η κοπέλα που την πρόσεχεδεν είχε μάθει ακόμη να μαγειρεύει.

21-2-2009 Σάββατο

Μιλούσα με τον γιο μου τον μεγάλο…
Μου είπε να περιμένω μέχρι την τρίτη που θα έβγαζε 
το καινούργιο του αυτοκίνητο…ότι και ο ίδιος θα ήθελε 
να έβλεπε την γιαγιά του…και έτσι κανονίσαμε την Τρίτη να πάμε μαζί,

23-2-2009 Δευτέρα

Σηκώθηκε σήμερα η μαμά το πρωί με δυσκολία...
μετά από λίγη ώρα άρχισε να χάνει τις δυνάμεις της...
μαύριζαν τα άκρα των χεριών της,
με ειδοποίησε η γυναίκα του αδελφού μου
θα ήταν γύρω στις 10.30 το πρωί.

Μέχρι να πάω Λευκωσία.. 
το ασθενοφόρο την πηρέ στο νοσοκομείο.

Σε κάποια στιγμή μετά από κάποιες εξετάσεις που τις έκαναν,
τους είδα που την φέρναμε... έτρεξα...
για να της πω πως είμαι κοντά της...
μα δυστυχώς δεν την πρόλαβα πριν χάσει την επαφή με το περιβάλλον.... 
Ένιωσα άσχημα....



Δεν είναι δυνατόν να βλέπεις την μαμά σου,
να μην αισθάνεται την παρουσία σου, σε πληγώνει αφάνταστα...
Προσπαθούσα για πολλή ώρα, εγώ και ο αδελφός μου 
να της ζεστάνουμε το πρόσωπο που ήταν σαν παγάκι...
Έβλεπα το πρόσωπο του αδελφού μου χλωμό….
Έβλεπα τον τρόμο στα μάτια του… και αυτό περισσότερο 
φόβιζε εμένα…είχε περάσει πολλά τέτοια περιστατικά και 
πάντα έβγαινε δυνατή.. νικούσε τον θάνατο..διψούσε για ζωή!!!



Επέστρεψα πίσω Λεμεσό για να φέρω την κόρη μου
 σπίτι και να ετοιμαστώ και πάλι για την Λευκωσία...
δεν θα φύγω θα μείνω εκεί διπλά της...όσο κρατήσει όσο αντέξει
ήξερα πως η μαμά θα το πάλευε όπως πάντα,δεν ήθελα να πιστέψω 
πως θα την νικούσε ο θάνατος.
Στην επιστροφή μου για το νοσοκομείο άρχισαν να πέφτουν 
καταρρακτώδες βροχές...



Άρχισε και πάλι αυτό το άσχημο όνειρο..
άρχισε και πάλι να μπαίνει στην θύμηση μου..
πιο έντονο αυτήν την φορά. Ένιωθα το κακό να καραδοκεί 
την ψυχή μου,μετά να την θυμάμαι που δεν 
ανταποκρινόταν πια σε τίποτα,όταν την είδα στο φορείο.



Πονάωωωωω!!!
 Δεν θέλω να την βλέπω να υποφέρει... δεν το αντέχω!
Ξέρεις όταν νιώσεις ότι μπορεί να χάσει ένα 
αγαπημένο σου άτομο, χάνεσαι...
δεν μπορείς να το δεχθείς όσο μεγάλος και νάνε...
η μαμά μου είναι 76 χρονών μόνον,
ήταν γυναίκα βράχος δυνατή....είχε παλέψει στην ζωή της...
και δεν μπορώ να το πιστέψω πως αυτήν η γυναίκα 
έγινε μια σταλιά ανθρωπάκι....με πληγώνει!!!!


Έφτασα εκεί..  την έβλεπα.. λες και κοιμόταν και τα μηχανήματα 
σιγά-σιγά  να αναβοσβήνουν.
Ο γιατρός είχε πει πως το τελευταίο πράγμα που πεθαίνει 
στον άνθρωπο, είναι η ακοή.
Πήγα κοντά της.. έσκυψα, την αγκάλιασα την φίλησα.. 
και της ψιθύρισα στο αυτί..



Ζητώντας συγγνώμη που δεν πήγα την Κυριακή να την δω…
της είπα πόσο την αγαπώ….
Ώρα 7.40μ.μ η μητέρα έσβησε, κοιμήθηκε για πάντα...
Ο ομφάλιος λώρος κόπηκε ξαφνικά
και ο πόνος για τον χαμό της μάνας είναι βαρύς και μεγάλος...
Ο αδελφός μου πηγαινοερχόταν με βουρκωμένα μάτια…
 ήθελε να φανεί δυνατός…



η αδελφή μου ξεσπούσε σε λυγμούς…εγώ κρυφόκλαιγα…
οι εγγόνες της εκεί… να κλαίνε…βουβοί χωρίς λόγια…
Μόνο πόνος διακρινόταν από όλους μας..
ένας πόνος μουγκός.. γεμάτος θλίψη και απόγνωση…



Ο θεός ν αναπαύσει τη ψυχή της μανούλας
και να δώσει δύναμη και κουράγιο.. σε όλους όσους την αγάπησαν…
Ας είναι ο δρόμος της προς την αιωνιότητα
γεμάτος φως και γαληνήμέσα στην αγκαλιά των αγγέλων....
Πολλές φορές λέω….πως αν ήταν η ώρα της να φύγει…. ώρα της καλή…..
και αν δεν ήταν…πως την αγάπησε ο θεός και την πήρε μαζί του.
θα οπλιστώ με δύναμη και κουράγιο να αναπαυτεί ήσυχα η μανούλα μας
Γιατί κάπου γράφει, ότι εμείς αν υποφέρουμε και κλαίμε…
η ψυχή της βασανίζετε.



Καλό σου ταξίδι μαμά…. 
και πάντα νόσε κοντά μας…με ένα δικό σου τρόπο… 
να μας κοιτάς από ψηλά
και ν’ άσε δίπλα μας…  Σ’ αγαπάω πολύ!!


Αφιερωμένο στην μνήμη της μητέρας μου Άννα
και πατριού μου Νίκος Αθανασίου,

Πάντα θα είστε στην καρδιά μου.



6 σχόλια:

gregory είπε...

ΚΟΥΡΑΓΙΟ....η διεσθηση μας για καπιον που αγαπαμε ειναι δυνατη....
απλα σε προετημασε στο γεγονος του χαν=μου τ5ης.....κουραγιο και υπομονη ..τα ειληκρινα μου συληπητηρια να ζησετε να την θυμαστε...ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΜΟΝΟ..

Ελενα καπακιώτου είπε...

gregory σε ευχαριστω... ολα θελουν τον χρονο τους.... ακόμη ειναι εντονη η παρουσια της μεσα στο μυαλο μου.....

Unknown είπε...

egw exasa ti mana m otan imoun 3 xronwn.den tin ezisa,den ti thimamai katholou..oute t xadi tis,oute t fili tis.apla girw m ipirxan xilies manes gia na me lipounte.esy omos na zeis gia na ti thimasai.auto exei simasia pia.
aiwnia tis i mnimi

Shattered Words είπε...

Πολύ συγκινητικό...να ζήσεις να τη θυμάσαι πάντα όπως της άξιζε!!

Καλό βράδυ!!

Ελενα καπακιώτου είπε...

vereggaria μου ποσο λυπαμαι...πταγματικα προσπαθησα να νιωσω αυτο που γραφεις... οντος ποναει αμα δσεν εχεις τιποτα να θυμασαι.... αυτο το κενο που νιωθεις το εκανα για λιγο δικο μου!!!


και σε ενιωσα!!!


καλο απογευμα

Ελενα καπακιώτου είπε...

*Dreams within the twilight

σε ευχαριστω πολυ...
νασαι καλα
και καλο απογευμα