καλως ηρθατε...

καλως    ηρθατε...
κανετε κλικ πανω στο μπλε αστερακι...

Συνολικές προβολές σελίδας

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

Ελενα καπακιώτου zinaa kapa Άνθρωπος είμαι…




-->
Κάθομαι και πάλι στο πληκτρολόγιο μου…
αρχίζοντας τα δάκτυλα μου
να πληκτρολογούν και πάλι…..

για να μην αφήσω την παρόρμηση μου
να επιβληθεί στην δικιά μου λογική.
Γελάω…μιλάω…φωνάζω….
πνίγομαι… θλίβομαι…θυμώνω…

και όλο πιάνω τον εαυτό μου
να θέλει να εκφραστεί ακόμη μια φορά…


Άνθρωπος είμαι…
ανάμεσα σε πολλούς άλλους…
μα έτσι όπως όπως ζούμε μες στη μιζέρια

και στην κοντοφθαλμία της κακίας…
δεν μας βλέπω να ζούμε για πολύ…
Λένε κάποιοι πως η αγάπη νικάει.


Ότι αυτό είναι νόμος…νόμος της ψυχής…
και αστυνόμος η καρδιά…ελευθερία η ευτυχία…
και φυλακή η μοναξιά…
και εγω κλειστηκα σε αυτή…
παραδωθηκα από μονη μου…


δεν έχω άλλα εφόδια για να πολεμήσω…
κουράστηκα…
zinaa kapa



17 σχόλια:

Eύη Καφούρου Αλιπράντη είπε...

υπομονή χρειάζεται... σε όλους μας έχουν τύχει πολλά άσχημα... μην το βάζουμε κάτω όμως...
θελει πυγμή για να ζήσεις στο σήμερα...

gregory είπε...

η ζωη ειναι αδιακοπος και συνεχης αγωνα..εαν την παρατησης θα σε ξεχαση....καλο το πληκτρολογιο ..αλλα καλητερος εστω και ο κρυος αερασ....καλη σου μερα...

Miss Pink είπε...

γιατί τόση απογοήτευση γλυκιά μου?
ποιός κατάφερε να σε κλείσει σε τόση μοναξιά?
γιατί τον άφησες?
και δεν μιλάω για πραγματική μοναξιά...
τη χειρότερη μοναξιά την νοιώθεις ανάμεσα σε πολύ κόσμο..
και είναι κρίμα..

αλλά ξέρεις..
όλα πρέπει να κάνουν τον κύκλο τους για να περάσουν..
τίποτα να μην καταπιέζεις.. κανένα συναίσθημα, καλό ή κακό...

εξάλλου όλοι εμείς μιλάμε έξω απο το χορό..
οι στιγμές μετράνε...
και οι στιγμές είναι μόνο δικές σου...

Aristodimos είπε...

Μα δεν ξερεις ;;;;
Εχει φροντίσει η κοινωνία ,
να λαδώσει τελεια τις κλειδωνιές της ψυχής.
Ετσι οταν ανοίγει την πόρτα
ο πάταγος του κενού και της μοναξιάς
δεν της πληγώνει καν την ακοή...

Ακόμη και αν φοβάσαι, εσυ συνέχισε να τολμάς,
ο φόβος είναι φίλος... Σου δείχνει τα όρια, που έχεις μπροστά σου για να ξεπερνάς...
Συχνά... Συνέχεια...

Αρης

Ελενα καπακιώτου είπε...

Φίλη Εύη Καφούρου όντως θα πρέπει να εχουμε υπομονή και να μην τα βαζουμε κάτω... με το να αποκρυνομαστε απο τετοιο κόσμο δεν σημαινη πως σταματαμε να ζουμε...

καλο βραδυ ναχεις καλη μου


Φίλε gregory το πληκτρολόγιο ειναι ο δευτερος εαυτος μου... ο καλυτερος μου φίλος... με αυτο εκφραζομαι καθημερινα...

καλο βραδυ ναχεις


Katerina μου ναι εχω απαγοτευθει πολύ απο την ζωή.... απο μικρούλλα πολύ μικρούλλα... και δυστυχως συνεχιζει αυτη η καταρα να με κηνηγαει μεχρι μεχρι τωρα... μην ρωτας τι... ειναι πολλα.... εχω γραψει καποια αποσματα απο καποιο ημερολογιο μου... αν τα διαβασεις θα καταλάβεις... ετσι οδηγηθηκα σιγά-σιγά στην μοναξια μου... που σημερα ειμαστε δυο αχωριστοι φιλοι... και αν ειμαι με κοσμο... αγωνιώ το ποτε θα βρεθω στο χωρο μου... εγω και ο εαυτος μου.... καταλαβα πως δεν με ευχαριστει τιποτα πια...

καλο βραδυ καλη μου



Aristodime μου.... ναι τολμώ... ειμαι η δυνατη για ολους, ο ανθρωπος που θα ακούσει τα προβλήματα ολων... εκεινη που θα ειμαι εκει οταν θα με χρειαστουν... ειμαι το πιόνι ολων για να μην χαλαω χατηρι κανενος... και πιστεψε με... εγω νιωθω μονη.... ποτε δεν τολμησα να μιλησω για τι χρειαζομαι, για τι με πληγωνει, για το τι με ενοχλει... ποτέ μα ποτέ μου δεν εκανα κατι που εγω η ιδια θελω!!! μονο οτι θελουν οι αλλοι... και θα ρωτησεις το γιατι??? γιατι εμαθα στην ζωη μου να μην κάνω αυτο που κανουν οι άλλοι σε μενα... δηλαδη να μην πληγωσω κανένα!! ειναι λαθος το ξερω... αλλα δυστυχως αυτη ειμαι!!

καλο βραδυ

Γιάννης Παππάς είπε...

μην αισθάνεσε άσχημα για την μοναξιά σου
εκεί θα φορτώσουν οι μπαταρίες σου
εκεί θα σκεφτείς και θα κάνεις τα σχεδια σου για το αυριο
πιάσε το πήκτρολόγιο και γράψε ..

καλή σου νύχτα

Ελενα καπακιώτου είπε...

Φίλε Γιάννη Παππά δεν είπα οτι αισθανομαι ασχημα με την μοναξια... ειπαμε αυτην την αγαπαω... συνηθησα μαζι της ειμαστες φιλες πια...

Εχει 4 χρονια και δεν φορτισαν οι μπαταριες...
θα φορτωσουν τωρα??
δεν το νομιζω φιλε μου...

Ναι σε αυτο θα συμφωνήσω...
θα γραφω για οσο θα αναπνέω
καθε μερα οτι νιωθω
οτι μου ερθει στο μυαλο
και στην ψυχή...

βρήκα και αυτο το υπέροχο μπλοκ... και εσας τους ξεχωριστους αγνωστους φιλους...

τι θελω άλλο???

Εσεις με καταλαμβαινετε μου απαντατε σας λεω τα εσσώψυχα μου.... ενω ο κυκλος μου οι δικοι μου ανθρωποι ποτε δεν θα δουν αυτην την πραγματικη zinaa kapa πως νιωθει... για αυτους ειμαι ο άνθωπος ο δυνατος... αυτος που μονο ακουει...........

καλο βραδυ φιλε

Ανώνυμος είπε...

χαιρομαι που σε βρισκω.

Συγχωρησε τα λαθη μου μα αποψε πρεπει να σου γραψω εστω και βιαστικα.
Αυτη η φυλακη, να νιωθεις πως αναγκαστικα θα μεινεις απραγος τι και να συμβει, οτι και να γινει στην ζωη σου, στις μερες σου στις νυχτες σου στο σωμα και στην ψυχη σου.
Αυτη η φυλακη ειναι η χειροτερη που μπορει να γνωρισει κανεις.
Σε καταλαβαινω, να ξερες ποσο..
καλη σου νύχτα
και να κοιτας να ανοιγεις τα ματια σου οταν περναει φως στο κελι σου.
Ειναι ο μονος τροπος για να ξημερωσεις κι αλλη μερα.

Ελενα καπακιώτου είπε...

Φίλη Λένα... πολύ ωραια τα λογια σου σε ευχαριστω....

καλο βραδυ

Ανώνυμος είπε...

κούρα-ση=θεραπεία-ση;

Μαργαρίτα είπε...

κάνε φίλη τη μοναξιά σου καλή μου
φύλεψε την... την υπομονή σου
και τότε θα πάψει να σε πονά.
Πολλές φορές φέρνει κι εκείνη δώρα,
την αυτογνωσία, την περισυλλογή...
μπορεί κι εγώ να είμαι αρκετά κοινωνική κι ευχάριστη όσο μπορώ στο περιβάλλον μου, όμως πολλές φορές την αναζητώ για να ανασυγκροτιστώ, ή να κλάψω. Όλοι νιώθουμε πιστεύω βαθιά πληγωμένοι, άλλος λίγο άλλος πολύ, μα η ζωή έχει αυτά τα σκαμπανεβάσματα και μέσα απ' αυτά ωριμάζουμε και γινόμαστε πιο ανθρώπινοι και αληθινοί...

Καλή συνέχεια, φιλούθκια ***

Άνεμος είπε...

Σε νιώθω... Κάπως έτσι ξεκίνησα και γώ το blog, και μάλλον και όλοι μας, για να εκφραστώ! Και τα καταφέρνω.

Δε θα σου πω μη λυγίζεις. Δεν έχει νόημα. Μόνο ότι αν λυγίσεις, ξέρεις πόσο κάτω μπορείς να φτάσεις. Και όταν φτάσεις κάτω, ο μόνος δρόμος που μένει είναι προς τα πάνω...

Ίσως σου βγει σε καλό...Πιστεύω σε σένα. For what is worth...

Αερικό... είπε...

Δεν ξέρω αν σκέφτομαι "παιδιάστικα", αλλά επειδή πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται έτσι ήθελα απλά να σε ρωτήσω...
Και γιατί δεν χαμογελάς; Υπάρχουν τόσο όμορφα πράγματα, πέρα απο την ψευτιά και την υποκρισία, που υπάρχουν να τα γευτείς... Γιατί να κλεινόμαστε στο κελί μας και να μην βγαίνουμε στο δρόμο, στον ήλιο, στη βροχή και να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις...

Να μην αφήνουμε περιθώρια στον εαυτό μας για μοναξιά... Υπάρχουν τόοσο όμορφα πράγματα...

Φεγγαρολουστη είπε...

Να προχωρας παντα μπροστα να μην παραδινεις ποτε τα οπλα..ακομα κι αν ολα στη ζωη σου εχουν γινει σταχτη...

Ελενα καπακιώτου είπε...

ΜΠΕΡΔΕΜΑ berdema....

με μπέρδεψες!!!

:)

νασαι καλα και καλο μπερδεμενο βραδακι ναχεις... και μια καλη μερα αυριο για οτι και να κανεις....


===============================


Μαργαρίτα μου

το πρόβλημα είναι οτι παρα-ωρίμασα... και εκει που γινεσε πιο σοφος... εκει ειναι που απομακρυνεσε...... γιατι τωρα ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΞΑΝΑΠΑΘΑΙΝΕΙΣ


καλο βραδακι γλυκεια μου, θα επισκεφθω και παλι την σελιδα σου να κοιταξω ξανα τα αστερια... να με παρουν καπου πισω στο παρελθόν... θα θυμηθω και να γραψω όπως παντα λόγια ψυχης για την σελιδα μου....

φιλουθκια πολλα κυπριώτικαααααα


================================



Άνεμε μου....

που όπου και αν περασεις τα σκορπιζεις ολα οταν θυμωνεις...



όλοι εμεις εδω και εχεις δικαιο σε αυτο που εγραψες... ξεκινησαμε να γραφουμε στο blog γιατι έιναι ο μόνος χώρος που μπορούμε να εκφραστούμε ελευθερα...

λες πως πιστευεις σε μενα...
σε ευχαριστω πολυ...
ηταν κατι που ηθελα πολυ
να το ακουσω...

For what is worth!

καλο βραδακι

==================================


Αερικό... μουυυυυυυυυυ

με ρωτησες...
θα απαντησω...
αλλα θα θελω και εγω απαντηση σου
στο δικο μου ερωτημα....


ρωτας γιατι δεν χαμογελω... αφου υπαρχουν τόοοοοοοοοοοσα ωραια πραγματα...

και ρωταω τωρα εγω....


ποια ωραια πραγματα??? τι απομεινε ευχαριστο?

απαντησε εκτος την οικογενεια μας που αυτη ειναι το "είναι μας" στην ζωη τούτη..


καλο βραδυ αερινε μου φίλε...

===================================


Φεγγαρολουστη μου

μεσα στις σταχτες επαψα να ανακατευω τα χερια μου...

καποτε προσπαθουσα,
πιστευοντας πως μεσα απο τις σταχτες σου μπορει να ξαναγεννηθεις...

τωρα πια ΟΧΙ
δεν πιστευω σε αυτο
καλη μου φιλη...

καλο βραδακι ναχεις
και ελπιζω να βρεθουμε το Σ/Κ

φιλουθκια πολλα

Αερικό... είπε...

Δεν θα έλεγα την οικογένεια, γιατί δεν ξέρω κατά πόσο είναι το "είναι" μου...

Άνοιξε το παράθυρο και παρακολούθησε τη φύση που τόσο όμορφα κάθε μέρα επηρεάζει τις ψυχές μας...

Ύστερα άντι προκατειλλημένη να παρακολουθείς την αχαριστία των ανθρώπων, προσπάθησε να αναζητήσεις κάποια καλά στοιχεία που μπορεί να έχουν. Δεν έχεις γνωρίσει όλους τους ανθρώπους ωστέ να μπορείς να βγάλεις συμπέρασμα...
Η ζωη δεν τελειώνει με 100, 200 ανθρώπους που γνώρισες και δεν σε ικανοποίησαν...

Υπάρχουν ακόμη πολλά πράγματα να γευτείς, να γνωρίσεις και να αγαπήσεις... Γιατί λοιπόν να μην είσαι ευτυχισμένη;

Την καλημέρα μου...

marianaonice είπε...

Δεν μπορώ να πω τίποτε...
Σιωπώ...
Τα λόγια δεν ωφελούν!