καλως ηρθατε...

καλως    ηρθατε...
κανετε κλικ πανω στο μπλε αστερακι...

Συνολικές προβολές σελίδας

Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Αχ μοναξια μου......












28 σχόλια:

Εφη είπε...

''η απογνωση και η μοναξια μαγγαλιασαν....''
και μενα . ειναι αβασταχτη πολλες φορες η μοναξια. μα μερικες φορες ειναι και καλη παρεα, αν σκεφτεις οτι ''πιο καλη η μοναξια, απο σενα που δεν φτανω''..
καλο ξημερωμα.

fotini είπε...

μηπως μερικες φορες ειναι επιλογη μας;μηπως εμεις την επιβαλαμε στην ζωη μας;ειναι πολυ απλο και πολυ δυσκολο μαζι να φυγεις απ αυτην.ενα απλωμενο χερι χρειαζεται και μια δυνατη ψυχη.
καλημερα.

ΛΕΩΝ είπε...

Ζίνα μου.....δείχνεις σαν να σου αρέσει που βυθίζεσαι στη μοναξιά....σαν να την αποζητάς! Τι φοβάσαι μην πληγωθείς? Ε και? Αυτό έχει μεγάλη αξία...να πέφτεις και να ξανασηκώνεσαι!!! έχεις παραδοθεί άνευ όρων μου φαίνεται!
Με αγάπη και συμπάθεια τα είπα..μην με παρεξηγήσεις!
Φιλιά

55fm είπε...

Μοναξιά μου όλα,μοναξιά μου τίποτα
μη μ' αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα
έρωτα μου όλα, κι έρωτά μου τίποτα
μη μ' αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα!
Πυξ Λαξ και φύγαμε και φύγανε τα δύσκολα!
Καλημέρα με χαμόγελο!

Unknown είπε...

monaksia..i kaliteri m fili kai sinama i xeiroteri arwstia.

Χάρις είπε...

λέγω πως αχ στη μοναξιά
δεν πρέπουν
λέγω πως, η μοναξιά
μεγάλη σύμμαχος είναι
φτάνει να μην κρεμάς επάνω της
όλα τα παλιά σου ρούχα,
φτάνει να μην την κλείνεις
στα σκοτάδια
φτάνει να της μιλάς όταν σε ρωτάει...

Καλησπέρα

Ελενα καπακιώτου είπε...

Εφη μου νασε σιγουρη... πως η μοναξια ειναι μι απολυ καλη φιλη της ωρες που εισαι μονη!!!!

οχι ολη μερα ομως!!!! να μην το παρακανουμε!!!!

Ελενα καπακιώτου είπε...

fotini μου και φυσικα εμεις την επιβάλλουμε στην ζωη μας...

εγω την χρειαζομαι... δεν μπορω χωρις αυτην!!!

ειναι στιγμες που θελω να ειμαι μονη....

φυσικο ειναι....
και σαν εισαι με την μοναξια...
μπορεις να γραφεις... να συντασσεις λεξεις... σκεψεις... τα παντα!!!!

Ελενα καπακιώτου είπε...

ΛΕΩΝ μουυυυυυυυυυυυυυ αχ λιονταρακι μου.... ναι οπως τα λες ειναι... και μου αρεσει.....

Ελενα καπακιώτου είπε...

50fm καλημερα με χαμογελο!!!


μονο αυτο φτανει!!!!

Ελενα καπακιώτου είπε...

vereggaria

οχι!!! ποτε μην την πεις αρρωστια!!!

δεν ειναι!!!

αρρωστια ειναι η ζηλια.....

καλο βραδυ

Ελενα καπακιώτου είπε...

Χάρις.... εγω της μιλαω.... και το χαιρομαι

suncitizen είπε...

Μοναξιά μου όλα
Μοναξιά μου τίποτα
Μη μ αφήνεις τώρα
που είν ολα πιο δύσκολα.

robert είπε...

Στη βιβλιοθήκη μου έχω βρεί:

Απ' ο,τι κάλλη έχει ο άνθρωπος, τα λόγια έχουν τη χάρη να κάμουσι κάθε καρδιά παρηγοριά να πάρει κι οπού κατέχει να μιλεί με γνώση και με τρόπο κάνει και κλαίσι και γελούν τα μάτια των ανθρώπω.

Ελενα καπακιώτου είπε...

suncitizen


χαχαχαχχαχα πλακα εχεις... την εκανες για ολα και για τιποτα!!!!!


Αχ βρε μοναξιαααααααααααααααααααααααααααα


χαχαχαχ

Ελενα καπακιώτου είπε...

mo'ikeha bravo that you accomplished to write Greek!!!! you saw that we might speak?

Μαρια Νικολαου είπε...

Γεμίζεις ομορφιες τη σελίδα σου με λόγια ψυχής...

Ελενα καπακιώτου είπε...

Μαρια Νικολαου μου αρεσει η ομορφια και αν ειναι κατι ασχημο θα το κανω να φαινεται ομορφο

Ανώνυμος είπε...

Αξιόλογη ικανότητα .. να παίρνεις ότι σε φοβίζει και ότι σε κατασπαράζει και να το κάνεις «όπλο»… που βγάζει τα όμορφα λόγια που διάβασα εδώ σήμερα. Καλημέρες!

Ελενα καπακιώτου είπε...

Ο ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΣ σε ευχαριστω για τα ωραια σου λόγια....
με σκλαβώνεις....

εξάλλου για να γραφεις... θα πρεπει να βλέπεις τα αόρατα και να τα κανεις ορατα... με γραψιμο!!!



πολλες καλημερες και απο μενα

Black_BattleDragon είπε...

Ζινα καλησπέρα, βλέπω οτι τελικά τη φίλη της ψυχής που περέλειψες στο προηγούμενο την τίμησες και με το παραπάνω ...ως ακόμα ένας θαμώνας στα μονοπάτια της μοναξιάς απλά θα ήθελα να σου πώ να την προσέχεις τη φιλενάδα σου...καλή καλη είναι...αλλά ώρες ώρες γίνεται απίστευτα απαιτητική...και καμιά φορά πολύ σκληρή!!

Όμως μπορώ να καταλάβω τη σχέση σου μαζί της...για του λόγου το αληθές...δωράκι...

Όλα μοιάζουν λυπημένα
στην δικιά μου γειτονιά,
γκρίζα χρώματα…παραπονεμένα,
σίδερο που την ψυχή μου
πυρωμένο διαπερνά.

Κι όμως εκείνη κάθε βράδυ
η καρδιά μου λαχταρά,
γνώριμα, σκοτεινά σοκάκια,
που δεν με φοβίζουν πια.

Να σαι καλά Ζινα...την καλησπέρα μου έχεις!!

Ελενα καπακιώτου είπε...

Black_BattleDragon

ποσο αληθινος εισαι.....
τι ωραια τα εγραψες!!!!


σε ευχαριστω για το ποιηματακι... πολυ ωραιο!!!!

παντως η αληθεια να λεγεται...
ποτε δεν μου αυμπερηφερθηκε σκληρα η φιλη μου η Μοναξια...

παντα τα βρισκουμε!!!

απλως με βιαζει λιγο..
για να φυγω πιο γρηγορα
για να παμε στο χωρο μας...

εκει οπου το παραθυρο
βλεπει τα αστερια
και τον ουρανο....
το φεγγαρι εκει
στα διαφορα σχηματα του!!!

στις 7 του μηνος... ΠΑΝΣΕΛΗΝΟς!!!


μην χασεις αυτο το θεαμα...


δες...
το αφεθου...
ονειρευτου....


πολλα φιλουθκια απο κυπρο..

marianaonice είπε...

Oi λέξεις γίνονται ποτάμι που μας παρασέρνει στο λυτρωτικό πέλαγος...

Γράφε ό,τι σε πνίγει, γράφε ό,τι σε τρομάζει, ό,τι η μοναξια σου ζωγραφίζει στον καμβά της ζωής σου!!

Όμως μη ξεχνάς καλή μου Ζίνα, ότι όποιος φλερτάρει με τη θλίψη στο τέλος την παντρεύεται!!

Άνοιξε τα φτερά σου γι' αλλους πιο φωτεινούς ουρανούς! Υπάρχουν, αρκεί να θέλεις να τους ψάξεις!
Κι αν δεν τους βρεις το ταξίδι για εκεί θα σε συναρπάσει!!

:)))

marianaonice είπε...

Με αγάπη στα λέω κι εγώ καλή μου, γιατί κι εγώ είμαι από αυτές που τους αρέσει να φλερτάρουν με τη θλίψη, και κάποιες στιγμές μοιάζουν αξεπέραστες!

Ελενα καπακιώτου είπε...

marianaonice

τα λόγια σου με αγγιξαν...


ισως με εκαναν...
αποψε να κατσω ακομη μια φορά
στο πληκτρολόγιο μου...
γραφοντας τα συναισθηματα μου...

να ξερεις οτι αυριο πρωι...
την αναρτηση που θα δεις...
εσυ με καθοδηγησες να την γραψω...
εσυ με οδηγησες με τα τοσο ωραια λογια που συνταξες γραφοντας μου.


Ναι το ξερω πως οτι λες
το λες απο αγαπη....
ομως ουτε την θλίψη μπορω
να παντρευτω...
αλλα ουτε και την μοναξια...
αυτες απλως ειναι φιλες...

νασαι παντα καλα... και μην εισαι σαν εμενα... εσυ ζησε... ισως να μπορεις εσυ... και το ευχομαι...

marianaonice είπε...

Λόγια ψυχής είναι και τα δικά μου...
Γι' αυτό τα αναγνώρισες και σε άγγιξαν...

Περιμένω να δω την καινούρια σου ανάρτηση και χαίρομαι που συνέβαλα κι εγώ στην έμπνευσή σου...
Φιλιά!
:)))

Ελενα καπακιώτου είπε...

marianaonice Σε ευχαριστω πολύ...

τα εγραψα και το εφτιαξα και σε βιντεο...

ειναι οι τελευταιες σκεψεις
που ειχα εδω και λιγες μερες...
και εσυ με βοηθησες
να τις αποτυπωσω οπως ακριβως
νιωθω και θα πραξω....

νασαι καλα....

Georgette είπε...

Μπορεί να πεθάνει κανείς από μοναξιά??
Ρώτησε τ'αστερι..
Είναι γεγονός πως κάποιοι άνθρωποι δεν μπόρεσαν ποτέ να απλώσουν τα ¨ρούχα¨ τους στον ήλιο να στεγνώσουν.
Πάντα τα φορούν βρεγμένα.
Δεν είναι η ζωή που φταίει γι'αυτο... Περισσότερα
κι ας της ρίχνουν όλα τα βάρη
Ούτε οι ιδιοι βέβαια φταίνε.
Φταίει το ότι δεν τους χάρισε ποτέ κανείς τον ήλιο
Εναν ολόδικο τους ήλιο
Ν'ανατέλλει...να δύει...και πάλι 'ανατέλλει λαμπερός μέσα τους... Tο Χρώμα του Φεγγαριού - Αλκυόνη Παπαδάκη